Stosowanie metyloprazmyny wśród leków

Bardzo cenna wśród omawianej grupy leków jest metyloprazmyna. Synonimy: Theralene, Alimemazine, Trimeprazine, Temaril, Panectyl, Vallergan, Repeltin. Farmakologicznie metylopromazyna ma wpływ na centralny ,układ nerwowy, gdzie uwidacznia się jej działanie neuroplegiczne, ogólnie uspokajające, regulujące napięcie mięśniowe i przeciwwymiotne. Na układ neurowegetatywny lek ma wpływ              w sensie, umiarkowanego działania adrenolitycznego i silnego działania wagolitycznego. Poza tym wykazuje działanie antagonistyczne             w stosunku do histaminy i serotoniny i ma bardzo nieznaczny wpływ na układ sercowonaczyniowy. Metylopromazyna nie daje nagłych hipotensji, ani znacznej tachykardii. Spadek ciśnienia, O ile występuje, jest bardzo niewielki. Wskazania kliniczne dla metylopromazyny       są bardzo rozległe i różnorodne. Stosuje się ją w stanach pobudzenia o różnej etiologii i w stanach maniakalnych. Już przy dawce 200 mg  dobę obserwuje się wyraźną poprawę. Z psychoz schizofrenicznych szczególnie podatna na wpływ metylopromazyny jest schizofrenia paranoidalna, ale dobre wyniki uzyskuje się, także w zespołach hebefrenicznokatatonicznych i czystych katatonicznych. Szereg autorów wskazuje na działanie antydepresyjne leku, ze szczególnym wpływem przeciwlękowym i na korzystne działanie przy wspólnym podawaniu leku z imipraminą. Dalej dodatnie efekty osiąga się przy stosowaniu leku w nerwicach natręctw i w fobiach. Duża kuracja mety.lopromazyną może być. przeprowadzana tylko w warunkach szpitala zamkniętego. Leczenie rozpoczyna się od dawek 75 do 200 mg na dobę w 3 albo 4 porcjach i stopniowo zwiększa do maksymalnej dawki 600 mg na dobę. Najdogodniejsze jest podawanie leku per os w formie roztworu, który jest bardzo dobrze znoszony i przyswajany przez chorych. Niektórzy autorzy polecają rozpoczynanie kuracji podawaniem parenteralnym dożylnie albo domięśniowo. Z naszych doświadczeń klinicznych należy przestrzec przed zbyt długotrwałym podawaniem leku domięśniowo ze względu na powstawanie bolesnych nacieków. Domięśniowe podawanie leku nie powinno trwać dłużej niż dwie doby.   Okres kuracji nie jest ściśle ustalony i trwa zwykle najkrócej od 15 dni do kilku miesięcy. Lek można stosować ambulatoryjnie, nie przekraczając jednak dawki 250 mg na dobę. [patrz też: masło orzechowe właściwości, gdzie poznać nowych ludzi, leki na serce nazwy ]